grijs

grijs is de lucht boven mij
grijs ontlokt mij een tergend gevoel

met
verlaten
verlies
verdrinken
verdriet
nooit
voltooid
volbracht
volmaakt
altijd
wederom
weer
zonder
eind
af

veni vidi vici

cocon om me heen, ondoordringbaar gemutst
muur vol staal en steen, staat gebeiteld
niets of niemand komt er doorheen
een onneembare burcht
totdat jij kwam

onbekend met de wereld, doelloos dwalen
zoeken naar een onbestaand antwoord
in alle gaten en kieren wanhopend
gutsen in een chaotisch geloof
totdat jij zag

een alchemist met de steen der wijzen
argos in het land der blinden
haalde de muur omver
en overlaadde me
met jou