wat een sof

mensen mensen mensen wat een sof!
ik schiet zowaar helemaal uit m’n slof
alles wat ik doe heeft ertoe geleid
dat ik hier ben op deze plek

wat je nodig hebt, krijg je ook
je vindt het vanzelf op je pad
maar denk erom het is echt een bof
dat jij er hier ook bent is echt te tof!

oud

 

hoe ouder je wordt hoe dichter bij de dood
niet alleen die van jezelf overal om je heen
hoe vreemd is het en dikwijls zo snood
haalt alles overhoop en laat je alleen
maar één troost is er in dit sombere avondrood
het geldt voor iedereen maakt toch dat ik ween

zacht

waarom moet je je aanpassen
ruw en hardhandig de norm
waarom moet jij verkassen
van je afbijten is de vorm
maar geef niet toe d’raan
aan zulke lage waarden
het is niet erg die traan
laat het niet ontaarden
en blijf jezelf

laat jezelf zien
liefde propageren
is zacht van binnen
hoeft niet te verweren
maar wat is te beminnen
keer je wang toe naar hen
zei hij, en vergeet dat niet
je hoeft te zijn als Superman
maar omarm ieder die je beziet